çok mutsuzum. canım okula gitmek istemiyor. güzel dersler var evet. bir şeyler öğreniyoruz evet. ama hiçbir şey. hiç. bir. şey. beni heyecanlandırmıyor. hayatımın sefil gibi ordan oraya sürünmekle geçtiği hissine kapılıyorum. en son gerçekten bende merak uyandıran tek şey kütüphanenin sanat bölümünün yeniden açılması oldu. yorgunum. kimseyi keşfedebilecek kadar güçlü hissetmiyorum kendimi. uğraşmak istemiyorum. iletişim kurmak istemiyorum. her sabah kalkıp vücudumun orasını burasını kapatacak şeyleri birbirine uydurmaya çalışmak istemiyorum. midem guruldanmayı kessin diye bir şeyler yemek zorunda olmak istemiyorum. birkaç ay kimsenin beni arayıp sormayacağı bir yere gitmek istiyorum. olmuyor. ağlamak istiyorum o hiç olmuyor. senin beni öpmeni istemiyorum. sigara içmeni istemiyorum. sadece bana sarıl istiyorum. sadece bana sarılmanın sana yetebildiği bi hayal kuruyorum. "hayallerin sonu vardır." diyorsun bana. kaybolmak istiyorum. sessiz ve ıssız bir parkın ağaç dallarının arkasına saklanmış bir bankında buharlaşıp hazır olana kadar yağmamak istiyorum. kötü hissediyorum, içimdeki karanlık aydınlığa çıkmıyor bir türlü. uyumak istiyorum uzun, çok uzun bir süre uyumak.